انحرافات جنسی چیست؟ (بخش دوم)

تماشاگری جنسی، یکی از انواع انحرافات جنسی است. 
 

این انحراف در مردان بیشتر رخ می دهد. در این نوع انحراف جنسی، شخص به دنبال ارضای نیاز جنسی خود از طریق چیزهای بی جان همچون کفش زنانه یا بخشی از بدن شخص است که جزو اندام تناسلی به شمار نمی آید.(همچون پا)
 
افراد مبتلا به این انحراف جنسی همیشه به شدت ترجیح می دهند که با موارد نام برده شده نیازهای جنسی خود را برآورده کنند تا با اندام تناسلی جنس مخالف. از جمله مواردی که این افراد استفاده می کنند می توان به لباس (لباس زیر به خصوص)، لباس های پلاستیکی و نرم (مثل کاپشن های چرم و یا لباس های دیگر چرم) و لباس هایی که مربوط به پا می شوند (همچون جوراب شلواری، جوراب و کفش).
 
شاید برخی این را بیان دارند که شخص باید در این موارد از خود مقاومت انجام بدهد ولی در مورد افراد مبتلا به این انحراف اراده و قدرت مقاومتی وجود ندارد. این افراد با دزدیدن این لباس ها از دیگران و یا خرید و یا به امانت گرفتن آن اقدام به نوازش کردن این اشیا، بوسیدن، بوییدن، زل زدن به آن شی، یا استفاده از آن در هنگام استمناء به بهره گیری از آن اقدام می کنند.[2]
 
ملاک هایی را در کتاب راهنمای تشخیصی-آماری اختلالات روانی برای این انحراف جنسی نام برده اند. خیال پردازی، تمایلات یا رفتارهای برانگیزاننده جنسی، به طور مکرر و شدید از جمله معیارهایی است که در این کتاب بدان اشاره شده است. اما آنچه در این میان مهم به شمار می آید آن است که این دست از رفتارها باعث رنجوری یا اختلال چشمگیر در عملکردهای اجتماعی و شغلی فرد شده است و او پی به اشتباهات رفتاری خود برده است.[3]
 
باید به این نکته نیز توجه داشت که شخصی ممکن است برای ارضای نیاز خود دست به ترکیبی از کارهای بیان شده کند. بدین معنا که هم خواهان بهره وری از کفش باشد و هم به دنبال استفاده از اندام های غیر تناسلی فرد مورد علاقه اش.
 

در برخی از موارد این اختلال به عنوان اختلال بچه بازی و نیز زنای با محارم نام برده شده است. در این اختلال، موضوع کشش جنسی شخص کودکان هستند. افراد مبتلا به این انحراف جنسی، از طریق داشتن تماس جنسی با کودکانی نابالغ، نیازهای جنسی خود را تامین می کنند.
 
بر اساس معیاری که در کتاب راهنمای تشخیصی-آماری اختلالات روانی بیان شده است، شخص باید بالاتر از 16 سال داشته باشد و کودکی که در اینجا به بهره گیری جنسی گمارده شده از شخص منحرف، بیشتر از 5 سال تفاوت سنی داشته باشد.[5]
 
در این میان باید به این نکته توجه داشت که برخی از افراد به خاطر مهیا نبودن فضای ارتباط با بزرگسالان ممکن است دست به این کار بزنند. بدین معنا که کشش جنسی این افراد، افراد هم سال است ولی به خاطر مقدور نبودن این ارتباط دست به ارتباط با کودکان می زنند و این کار از روی میلشان نیست. اما در مورد افراد مبتلا به انحراف بچه بازی، شخص میل شدید به این ارتباط دارد و حداقل 6 ماه اقدام به این ارتباط دارد.
 
افراد بچه باز، اقدام به ارتباط با کودکان نزدیک خود یعنی کودک همسایه و یا خویشاوندان خود می کند. غالب رفتار این افراد این گونه هست که سعی می کنند کودک را برای این رابطه راضی کنند و به گونه ای نرمی رفتاری در خود دارند تا قربانی این رفتار را به دیگران اطلاع ندهند. اگر کودک به راحتی تن به این رفتار ندهد ممکن است مورد خشونت فرد قرار گرفته و بالاجبار و با تهدید او را وادار به تن دادن به این کار کند. از همین روی لازم است مهارت های لازم به کودکان در این امور آموخته شود.